سی تی اسکن نشان می دهد که فقدان کامل نور خورشید دلیل مرگ یک کودک نوپا در دوره رنسانس می باشد

سی تی اسکن مومیایی این کودک نشان می دهد که این کودک نوپا که از نوادگان یک کنت اتریشی بود، بر اثر کمبود ویتامین D به دلیل کمبود نور خورشید جان خود را از دست داد.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که “کالبد شکافی مجازی” بقایای مومیایی شده یک کودک نوپا که در داخل یک دخمه خانوادگی در اتریش دفن شده بود نشان می دهد که کودک در اثر کمبود نور خورشید مرده است.

این پسر جوان که تصور می‌شود رایشارد ویلهلم، پسر اول کنت استارهمبرگ، یکی از اعضای برجسته اشراف اتریشی باشد، در دوران رنسانس (بین قرن‌های 14 و 17) زندگی می‌کرد و در سن 10 تا 18 ماهگی درگذشته. قدیمی با این حال، علیرغم تربیت ممتاز او، تیمی از دانشمندان آلمانی به این نتیجه رسیدند. که او “کمبود شدید تغذیه ای و مرگ زودهنگام غم انگیز ناشی از ذات الریه ” را تجربه کرده است .

دانشمندان این کشف را در حین انجام سی‌تی اسکن و تاریخ‌گذاری رادیوکربن از مومیایی انجام دادند ، مومیایی که در یک کت ابریشمی کلاهدار پیچیده شده بود و دست چپش روی شکمش قرار داشت. بر اساس این مطالعه که در 26 اکتبر در مجله Frontiers in Medicine منتشر شد، اسکن‌ها ناهنجاری‌هایی را در دنده‌های او نشان دادند، نشانه‌های کلاسیک سوء تغذیه، که “به راشیتیسم اشاره دارد”.

این ناهنجاری‌ها که به عنوان تسبیح راشیتیک شناخته می‌شوند، زمانی رخ می‌دهند که دستگیره‌های استخوان دنده به دلیل کمبود ویتامین D شبیه دانه‌های تسبیح شوند. بافت‌های نرم باقی‌مانده پسر نشان می‌داد که او هنگام مرگ نیز اضافه وزن داشت و این احتمال کم‌خوراکی را از بین می‌برد.

آندریاس نرلیچ، نویسنده ارشد این مطالعه و آسیب شناس از کلینیک آکادمیک مونیخ، می گوید: «ترکیب چاقی همراه با کمبود شدید ویتامین را می توان تنها با وضعیت تغذیه ای «خوب» و کمبود تقریباً کامل قرار گرفتن در معرض نور خورشید توضیح داد. در این بیانیه آمده است که بوگنهاوزن در آلمان. ما باید شرایط زندگی نوزادان اشرافی بالا از جمعیت های قبلی را مورد بازنگری قرار دهیم.»

محققان دریافتند که کودک در داخل یک تابوت چوبی دفن شده است که برای او بسیار کوچک است، بر اساس تغییر شکل جمجمه او. دخمه منحصراً برای نوادگان کنت‌های استارهمبرگ، به‌ویژه پسران اول‌زاده‌شان که صاحب عنوان می‌شدند، و همچنین همسران مردان، محفوظ بود.

تاریخ‌گذاری رادیوکربن نمونه‌ای از پوست نشان می‌دهد که او بین سال‌های 1550 و 1635 دفن شده است. اما سوابق ساختمانی نشان می‌دهد که دخمه در حدود سال 1600 بازسازی شده است، بنابراین احتمالاً پس از آن تاریخ دفن شده است. بر اساس این بیانیه، او جوانترین فردی بود که در سرداب دفن شد.