اورانگوتان با گیاه دارویی زخم خود را مداوا کرد!

دانشمندان می گویند اورانگوتان سوماترایی نر – به نام راکوس – به طور انتخابی برگ ها را می کند و آنها را می جود، قبل از اینکه مخلوط حاصل را دقیقاً روی ناحیه آسیب دیده زیر چشم راست خود می مالد.

یک اورانگوتان مشاهده شده است که از گیاهی با خواص درمانی برای درمان زخم روی صورتش استفاده می کند، چیزی که دانشمندان می گویند اولین مورد برای حیوانات وحشی است.

زیست شناسان شاهد بودند که اورانگوتان سوماترایی نر – به نام راکوس – در حال جویدن برگ های گیاه کوهی معروف به آکار کونینگ بود.

او این مخلوط آبدار را که روی زخم گونه راستش ایجاد شده بود به مدت بیش از 30 دقیقه استفاده کرد تا اینکه آسیب به طور کامل پوشانده شد.

دانشمندان گفتند که او قبل از اینکه مخلوط حاصل را دقیقاً روی ناحیه آسیب دیده، درست زیر چشم راستش بمالد، برگ ها را به طور انتخابی کنده و آنها را جویده است.

محققان افزودند که در روزهای بعد هیچ نشانه ای از عفونت مشاهده نشد و در کمتر از پنج روز زخم قبل از بهبود کامل در عرض یک ماه بسته شد.

گیاه آکار کونینگ که در جنگل‌های استوایی جنوب شرق آسیا یافت می‌شود. به دلیل اثرات تسکین دهنده درد و ضد التهابی آن شناخته شده است و اغلب در طب سنتی برای درمان بیماری‌هایی مانند اسهال خونی، دیابت و مالاریا استفاده می‌شود.

مشاهده نشد که راکوس آن را در جای دیگری قرار دهد. بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که او احتمالاً از این گیاه دارویی برای درمان زخم استفاده می‌کرده است.

دکتر ایزابل لاومر، نخستی شناس و زیست شناس شناختی در موسسه رفتار حیوانات ماکس پلانک، گفت که راکوس سه روز قبل، احتمالاً در جریان دعوا با یک نر همسایه، زخم برداشته بود.

او گفت که آزمایش ترکیبات شیمیایی این گیاه نشان داد که این گیاه دارای نوعی آلکالوئید است که حاوی “ضد باکتری، ضد التهاب، ضد قارچ، آنتی اکسیدان و سایر فعالیت های بیولوژیکی مرتبط با بهبود زخم است”.

راکوس همچنین پس از مجروح شدن بیش از حد معمول استراحت می کرد.

دکتر لامر گفت: خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می گذارد زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می یابد.

چیزی که کمتر برای تیم مشخص بود این بود که چگونه میمون از خواص درمانی آکار کونینگ مطلع شد.

دکتر لامر گفت که اورانگوتان ها در سایت تحقیقاتی Suaq Balimbing در اندونزی “به ندرت این گیاه را می خورند… [اما] افراد ممکن است به طور تصادفی زخم های خود را هنگام تغذیه از این گیاه لمس کنند و بنابراین ناخواسته آب گیاه را روی زخم های خود بمالند.”

به عبارت دیگر، Rakus ممکن است به طور تصادفی مزایای آن را کشف کرده باشد.