محققان سرزمین اجدادی انسان امروزی را تا بوتسوانا ردیابی کردند

ما مدت‌هاست که می‌دانیم انسان‌ امروزی تقریباً 200000 سال پیش در آفریقا به وجود آمده‌اند… اما چیزی که تا زمان مطالعه نمی‌دانستیم این بود که این سرزمین دقیقاً کجاست.»

هر انسانی تاریخ اجدادی منحصر به فردی دارد. اما گروهی از محققان در صدد پاسخ به این سوال نهایی هستند: همه انسان ها از کجا آمده اند؟ و به نظر می رسد که آنها ممکن است آن را کشف کرده باشند.

به گزارش الجزیره ، محققان در یک مطالعه جدید ادعا می کنند که با موفقیت توانسته اند زادگاه همه انسان های امروزی را در منطقه ای در شمال بوتسوانا ردیابی کنند.

ونسا هیز، یکی از نویسندگان این مطالعه، ژنتیک دان موسسه تحقیقات پزشکی گاروان در استرالیا، گفت: ما مدت هاست که می دانیم که انسان امروزی تقریباً 200000 سال پیش در آفریقا به وجود آمده است. اما چیزی که ما تا زمان مطالعه نمی دانستیم این بود که این وطن دقیقا کجاست.

منطقه ای که دانشمندان منشا فرضی ما را در آن ردیابی کرده اند، مکانی به نام ماگادیکگادی-اوکاوانگو است. جایی که زمانی دریاچه ای عظیم در آن قرار داشت. دانشمندان معتقدند این منطقه – که اکنون شبکه ای از نمکدان های مسطح است – برای حداقل 70000 سال خانه جمعیتی از انسان های مدرن بوده است.

هیز گفت: “این یک منطقه بسیار بزرگ است، بسیار مرطوب بود، بسیار سرسبز بود.” و در واقع یک زیستگاه مناسب برای زندگی انسان‌ های امروزی و حیات وحش فراهم می‌کرد.»

برخی از جمعیت حدود 130000 سال پیش پس از شروع تغییر آب و هوای منطقه شروع به مهاجرت کردند. بنابراین اولین مهاجرت انسان به خارج از قاره آغاز شد.

دانشمندان گمان می کنند که امواج مهاجرت جداگانه ، ابتدا به سمت شمال شرقی و سپس به سمت جنوب غربی وجود داشته است.

این امواج اولیه مهاجرت انسان بر اساس صدها DNA میتوکندریایی – بخشی از ژن‌های یک فرد که از مادرش منتقل می‌شود – از آفریقایی‌های زنده تعیین شد.

پس چگونه دانشمندان اجداد مشترک ما را به بوتسوانا ردیابی کردند؟ بر اساس مطالعه منتشر شده در مجله Nature ، محققان از توزیع های ژنتیکی مدرن برای ردیابی یک اصل و نسب خاص تا خاستگاه خود استفاده کردند.

در این مورد، آن‌ها نمونه‌های DNA 200 نفر از مردم خویسان، یک گروه قومی در آفریقای جنوبی و نامیبیا را که دارای مقدار بالایی از DNA L0 هستند، تجزیه و تحلیل کردند. اعتقاد بر این است که DNA L0 قدیمی ترین DNA قابل ردیابی موجود در بین انسان های امروزی است.

سپس محققان نمونه‌های DNA را با داده‌های سایر عوامل خارجی مانند تغییرات آب و هوا، توزیع جغرافیایی و تغییرات باستان‌شناسی مقایسه کردند تا یک جدول زمانی ژنومی ایجاد کنند. خط زمانی یک اصل و نسب پایدار از L0 را پیشنهاد می کرد که به 200000 سال پیش باز می گشت

یکی از بزرگترین موانع دانشمندان در ردیابی اصل و نسب انسان، پیمایش در مهاجرت های مختلف است که در زمان پرسه زدن انسان های باستانی روی زمین رخ داده است. اما هیز این رویدادهای مهاجرت را به عنوان “مهر زمانی” روی DNA ما می بیند.

هیز به خبرگزاری فرانسه توضیح داد: با گذشت زمان DNA ما به طور طبیعی تغییر می کند، این ساعت تاریخ ما است .

این یک کشف هیجان انگیز برای نوع بشر است، بدون شک. اما همه از نتیجه مطالعه متقاعد نشده اند. به عنوان مثال، بقایای فسیلی انسان نما وجود دارد که اعتقاد بر این است که پیش از معیار اصل و نسب L0 قدمت دارند.

همانطور که محقق کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی بریتانیا اشاره کرد. پیچیدگی هایی نیز توسط چندین عامل ایجاد می شود که محققان باید هنگام تلاش برای محدود کردن منبع DNA جمعی ما در نظر بگیرند.

مانند بسیاری از مطالعاتی که بر روی یک قطعه کوچک از ژنوم، یا یک منطقه، یا یک صنعت ابزار سنگی، یا یک فسیل «بحرانی» متمرکز شده‌اند. نمی‌توانند پیچیدگی کامل ریشه‌های موزاییکی ما را با در نظر گرفتن داده‌های دیگر نشان دهند.» استرینگر در بیانیه ای که در توییتر منتشر کرد، گفت.

استرینگر استدلال کرد که یافته‌های قبلی نشان داده است که کروموزوم Y در انسان‌های امروزی احتمالاً از غرب آفریقا آمده است، نه آفریقای جنوبی که بوتسوانا در آن قرار دارد. که بر این احتمال تأکید می‌کند که اجداد ما به جای یک سرزمین، از چندین سرزمین آمده‌اند.

او همچنین به مطالعه جداگانه‌ای اشاره کرد که در مجله Science منتشر شد که نشان می‌دهد «جمعیت‌های آفریقای جنوبی نیاکان بقیه بشریت را نشان نمی‌دهند و جمعیت‌های خارج از آفریقا از شرق آفریقا سرچشمه می‌گیرند. در هر صورت، هر دو استدلال استرینگر به طور بالقوه می تواند بوتسوانا را به عنوان خاستگاه انسان مدرن رد کند.

هنوز بحث های زیادی در مورد این موضوع وجود دارد – و تحقیقات بیشتری باید انجام شود – اما مطالعاتی که به دنبال تعیین اینکه ما از کجا آمده ایم. همگی به ما کمک می کنند تا به ریشه های ماقبل تاریخ خود نزدیک شویم.