دانشمندان می خواهند 6.7 میلیون نمونه اسپرم را به خزانه ای در ماه بفرستند

درست مانند کشتی نوح، محققان امیدوارند که این طاق، گونه های زیادی از زمین را در صورت وقوع یک فاجعه جهانی ایمن نگه دارد.

در کتابهای مقدس آورده شده که نوح با آوردن یک جفت از هر گونه به کشتی خود، حیوانات را از سیل بزرگ نجات می دهد. در حال حاضر، دانشمندان تصور می کنند کاری مشابه انجام دهند – با ارسال 6.7 میلیون نمونه از دانه ها، اسپرم ها، تخمک ها و DNA به یک طاق در ماه.

گروهی از دانشمندان دانشگاه آریزونا این طرح را در کنفرانس هوافضای موسسه مهندسین برق و الکترونیک آخر هفته گذشته ارائه کردند. ممکن است چیزی از داستان های علمی تخیلی به نظر برسد – اما آنقدرها هم دور از ذهن نیست.

جکان تانگا، نویسنده این مطالعه و مهندس مکانیک توضیح داد : «زمین طبیعتاً یک محیط فرار است . هر تعدادی از چیزها – فوران آتشفشان، بمب هسته‌ای یا یک سیارک – می‌تواند باعث نوعی فروپاشی محیطی شود که می‌تواند طیف متنوعی از حیات زمین، اعم از گیاهی و جانوری را از بین ببرد.

اما یک طاق روی ماه می‌تواند نسخه‌ای از این اشکال حیات را ایمن نگه دارد.

تانگا و تیمش در مقاله‌ای با عنوان «چاله‌های قمری و لوله‌های گدازه برای یک کشتی مدرن» توضیح دادند که چگونه برنامه‌شان کار می‌کند. آنها طاق را در زیر سطح ماه می‌سازند، جایی که «گودال‌های قمری» – تونل‌های گدازه‌ای سابق که بین 80 تا 100 متر عمق دارند – فضاهای ذخیره‌سازی ایده‌آلی را ایجاد می‌کنند.

تانگا گفت، گودال‌های قمری «پناه آماده‌ای را از سطح ماه فراهم می‌کنند». این مهم است زیرا ماه می تواند “نوسانات دمایی بزرگ” را در کنار تهدیدات دیگری مانند شهاب سنگ ها تجربه کند. طاق ها از چاه های آسانسوری که تا سطح بالا می رسید قابل دسترسی خواهند بود.

در داخل طاق، میلیون ها نمونه گرانبها از موجودات متعدد زندگی در شرایط بسیار سرد ذخیره می شوند. دانه ها باید در دمای -292 درجه فارنهایت نگهداری شوند. سلول های بنیادی حتی به دمای پایین تری در -320 درجه فارنهایت نیاز دارند. این خزانه ها توسط روبات ها نگهداری می شوند و انرژی آنها با حدود 2055 فوت مربع پنل های خورشیدی تامین می شود .

تانگا گفت: «ما هنوز هم می‌توانیم آنها را نجات دهیم تا زمانی که فناوری برای معرفی مجدد این گونه‌ها پیشرفت کند. به عبارت دیگر، [ما] آنها را برای یک روز دیگر ذخیره می‌کنیم.»

همه اینها عالی به نظر می رسد –

اما در وهله اول چگونه می توانید 6.7 میلیون نمونه از دانه ها، اسپرم ها، تخمک ها و DNA را به ماه برسانید؟

دانشمندان برای آن نیز برنامه ای دارند. تانگا گفت که بر اساس محاسبات “پشت از یک پاکت” او، حمل و نقل “مقرون به صرفه” خواهد بود و حدود 250 پرتاب موشک را انجام می دهد. برای ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود 40 پرتاب موشک به طول انجامید.

تانگا گفت: “این مقدار خیلی بزرگ نیست.” “که ما کمی از این موضوع شگفت زده شدیم.”

بزرگ یا نه، تانگا بر این باور است که ساختن یک طاق ماه مانند آنچه او در نظر داشت، باید برای بشریت در اولویت باشد. او خاطرنشان کرد: ما به عنوان انسان حدود 75000 سال پیش با فوران ابر آتشفشان توبا تماس نزدیک داشتیم. “[این] باعث یک دوره خنک کننده 1000 ساله شد و به گفته برخی، با کاهش تخمینی تنوع انسانی همسو است.”

او اشاره کرد که از آنجایی که انسان ها ردپای بزرگی در سیاره زمین دارند، هر فروپاشی تمدن می تواند «تأثیر آبشاری منفی بر بقیه سیاره داشته باشد».

امروز، تانگا نگران است که سیاره زمین ممکن است به سمت فاجعه پیش برود. او تشابه نگران‌کننده‌ای با دیگر رویدادهای فاجعه‌بار در تاریخ زمین می‌بیند «به دلیل فعالیت‌های انسانی و سایر عواملی که ما کاملاً درک نمی‌کنیم». تانگا خاطرنشان کرد که در چند دهه اخیر، گونه های متعددی از بین رفتند .

بانک ژن

همانطور که مشخص است، در واقع یک “بانک ژن” روی زمین وجود دارد. خزانه جهانی دانه Svalbard در جزیره نروژی Spitsbergen در اعماق دایره قطب شمال قرار دارد. بانک ژن حدود 992000 نمونه منحصر به فرد را در خود جای داده است که هر کدام به طور متوسط ​​حاوی 500 بذر گیاهی است. اما این ممکن است در مورد یک فاجعه جهانی کافی نباشد.

این به این دلیل است که خزانه جهانی بذر Svalbard در برابر خطرات زمینی مانند گرم شدن دما و بالا آمدن سطح دریاها غیر قابل نفوذ نیست. در سال 2017، پس از ذوب شدن یخ‌های دائمی ، این طاق در واقع آب گرفت . علاوه بر این، لانگ یربین، پایتخت سوالبارد، سریعتر از هر شهر دیگری روی زمین گرم می شود .

دلایلی که تانگا و تیمش می خواهند یک طاق ماه بسازند ترسناک هستند – فروپاشی اجتماعی، فاجعه زیست محیطی، و نابودی احتمالی سیاره زمین همانطور که می شناسیم. اما برخی از اعضای تیم او این پروژه را نمادی از هیجان و امید می دانند.

همانطور که آلوارو دیاز-فلورس کامیرو، دانشجویی که آنالیز حرارتی این پروژه را رهبری می‌کرد، گفت: «آنچه که من را در مورد پروژه‌هایی از این دست شگفت‌زده می‌کند این است که به من احساس می‌کنند که داریم به یک تمدن فضایی نزدیک‌تر می‌شویم و به یک تمدن نه چندان… آینده ای دور که در آن بشر در ماه و مریخ پایگاه خواهد داشت.