کشف دایناسور 163 میلیون ساله در چین که شبیه خفاش است

اولین کشف دایناسور بالدار خفاش مانند چهار سال پیش بود، اما دانشمندان یافته اولیه را رد کردند زیرا بسیار عجیب بود.

دانشمندان چینی دایناسور بالدار خفاش مانندی را کشف کردند که حدود 163 میلیون سال پیش در جهان ما پرواز کرد. این یافته دومین نمونه از این دست است که دانشمندان با بال های غشایی پیدا کرده اند. به نظر می رسد این دو اکتشاف این تصور را تأیید می کنند که مسیر تکاملی کاملاً متفاوتی نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد برای دایناسورهای موجود در هوا وجود دارد.

اما اهمیت این کشف زمانی که تیم برای اولین بار فسیل‌های سنگ‌های عصر ژوراسیک را در استان لیائونینگ چین جمع‌آوری کرد، آشکار نبود.

مین وانگ، دیرینه شناس مهره داران در آکادمی علوم چین، به نیویورک تایمز گفت: «من فکر می کردم این یک پرنده است . اما پس از بررسی دقیق‌تر، وانگ و تیمش ویژگی‌های متمایزی از نمونه را کشف کردند که تأیید می‌کرد این نمونه در واقع یک دایناسور است و نه یک پرنده.

فسیل ها به قدری شکل کامل داشتند که محققان شگفتی دیگری از بقایای ماقبل تاریخ پیدا کردند.

این موجود هوابرد که Ambopteryx longibrachium نام داشت ، بافت نرمی در اطراف بازوها و نیم تنه خود داشت. این بافت پوسته هایی را تشکیل داد که به احتمال زیاد شبیه پوست خفاش بود. هم پتروسارها و هم پستانداران خفاش مدرن قبلاً تنها دودمان هایی بودند که تصور می شد فلپ های غشایی مانند این را برای پرواز ایجاد می کنند.

این مطالعه بیان کرد که بال‌های غشایی Ambopteryx توسط اندام‌های جلویی کشیده حمایت می‌شوند که احتمالاً نشان‌دهنده تکامل کوتاه‌مدت رفتار پرواز است. در نهایت، بال‌های پر بر تکامل بعدی پاراوس یا دایناسورهای پرنده غالب شدند.

علاوه بر این، در داخل بدن Ambopteryx سنگ سنگدان یا سنگریزه های ریز برای کمک به خرد کردن غذا وجود داشت. دانشمندان همچنین تکه هایی از استخوان ها را پیدا کردند. دندان‌های دایناسور بالدار نشان می‌دهد که او و بستگانش به احتمال زیاد دایناسورهای همه‌چیزخوار هستند، به این معنی که بسته به آنچه می‌توانند پیدا کنند، رژیم غذایی متنوعی دارند.

تنها یک مورد دیگر وجود داشت که محققان یک گونه دایناسور مشابه با بال هایی شبیه خفاش پیدا کردند. در سال 2015، دانشمندان چینی بقایای چیزی را کشف کردند که بعداً آن را ” یی چی ” نامیدند، که ساختار بال مشابهی را نشان داد، اگرچه این یافته آنقدر عجیب بود که دانشمندان شک داشتند.

استفان بروسات، دیرینه‌شناس مهره‌داران در دانشگاه، می‌گوید: «فکر می‌کنم اگر از یک دیرینه‌شناس می‌خواستید نوعی دایناسور فانتزی طراحی کند، می‌دانید، بسیاری از ما هرگز به چیزی به این عجیبی نمی‌رسیدیم.» از ادینبورگ، که در تحقیقات جدید Ambopteryx شرکت نداشت .

بروسات توضیح داد: اما پس از اینکه دیرینه شناسان دایناسور دیگری با بال خفاش را کشف کردند، “تا حد زیادی این توافق را امضا می کند که این گروه از دایناسورها با بال های خفاش مانند وجود داشته اند.” او افزود که Ambopteryx ثابت می کند که بیش از یک شاخه در شجره دایناسورها وجود داشته که باعث پیدایش دایناسورهای پرنده شده است.

اکنون دانشمندان امیدوارند که به مطالعه ادامه دهند تا دریابند که Ambopteryx دقیقا چگونه در آسمان حرکت کرده است. دیرینه شناس و یکی از نویسندگان جینگمی اوکانر گفت که روش پرواز دایناسور به احتمال زیاد “در نیمه راه بین سنجاب پرنده و خفاش” بوده و از درختی به درخت دیگر در جستجوی غذا سر می خورد. اما دانشمندان هنوز نمی توانند مطمئن باشند.

کشف گونه‌های بالدار جدید به بحث‌های جاری در مورد چگونگی شروع تکامل دایناسورها و استفاده از بال‌ها افزوده است. اما با توجه به مجله اسمیتسونیان ، وانگ و همکارانش دو گونه دایناسور کوچک را “آزمایشی” در منشا پرواز می دانند زیرا هیچ دایناسوری مانند یی یا آمبوپتریکس از دوره کرتاسه بعدی یافت نشده است.